Echte verhalen, zachte helden

De kleine Mila* van tien dagen oud had moeite met drinken. Haar flesjes bleven halfvol, en de rest moest via een sonde.

Sinds ze regelmatig op de borst van een Knuffie ligt, drinkt ze haar flesjes zelf leeg. Haar lijfje ontspant zich, en ze geniet van het huid-op-huidcontact. In drie dagen kwam ze 110 gram aan.

Na een week mocht de sonde eruit, ze drinkt haar flesjes helemaal leeg in de warme armen van haar Knuffie.

Casper, een prematuurtje van 32 weken, lag veel alleen in zijn couveuse. Zijn ademhaling was onregelmatig, en zijn saturatie schommelde.

Sinds hij dagelijks een paar uur bij een Knuffie ligt, zijn de dips in zijn ademhaling minder geworden. Zijn hartslag is stabieler, en hij schrikt minder snel. De verpleegkundigen merken het verschil: hij is meer ontspannen en maakt contact.

Knuffels geven warmte, troost en hoop

Een ritme van rust

De pasgeboren Finn huilde ontroostbaar. Zijn ouders konden er niet zijn, en hij lag veel alleen. Zijn kleine lijfje trilde van spanning.

Toen een Knuffie hem oppakte en zachtjes tegen zich aan hield, kalmeerde hij langzaam. Na een paar minuten viel hij stil, zijn ademhaling diep en regelmatig. Sindsdien vindt Finn troost in warme armen. Hij weet: hij is niet alleen.

Troost zonder woorden

Kleine Robin zoekt veiligheid in zijn bedje en heeft zelfregulatie ontwikkeld om met stress en overprikkeling om te gaan, omdat hij co-regulatie niet kent.

Dankzij het geduld en de zachtheid van de Knuffies begint hij langzaam vertrouwen te winnen met kleine stapjes zoals wandelen en genieten van een badje. Ondanks uitdagingen door overprikkeling werken de Knuffies met respect voor zijn grenzen en behoeften, wat ontroerende resultaten oplevert.

Robin blijft momenteel in het ziekenhuis omdat er nergens plaats voor hem is. De Knuffies blijven hem dus verder bezoeken, ondanks het eerdere afscheid.

Geborgenheid brengt rust

Kleine Charles lag op neonatologie en had weinig spierkracht. Hij dronk moeilijk en kreeg veel sondevoeding. Zijn gewicht ging fel achteruit en hij woog nog maar 2,4 kg. Mama en papa konden niet vaak aanwezig zijn, maar we betrokken hen in elk moment dat ze er wel waren.

Op amper één week tijd mét een Knuffie was Charles 300 gram bijgekomen, mocht de sonde weg en begon hij beter te bewegen. Nog een week later had hij de kaap van 3 kg bereikt. Hij reageerde mooi op de stem van zijn Knuffie, en twee weken na onze start mocht hij naar huis.

Kleine Adeline van vier maanden belandde opnieuw in het ziekenhuis. Haar mama kwam elke dag, maar moest haar aandacht verdelen tussen Adeline en de twee kindjes thuis. Het meisje kreeg sondevoeding, moest aerosollen en lag soms alleen wanneer mama thuis was bij de andere kinderen.

Mama was zo opgelucht toen ze wist dat haar dochtertje niet meer alleen hoefde te liggen. Na een week was Adeline haar sonde eruit, at ze weer flink en kreeg ze aangepaste melk. Nog even, en ze kon weer naar haar warme thuis dicht bij mama.

Sterker worden door nabijheid

Een hart onder de riem voor mama

🤍Omdat elke baby liefde verdient

Het werk van een Knuffie is klein in handelingen, maar groot in impact. Elke knuffel, elke zachte blik helpt een baby om te leren dat de wereld niet alleen hard en gevaarlijk is, maar ook warm en liefdevol kan zijn.

*Deze namen zijn fictief